Achondryty, to druga obok chondrytów, grupa meteorytów kamiennych. Kiedyś rozróżnienie między tymi grupami było dość proste – wszystkie meteoryty zawierające chondry klasyfikowano jako chondryty, a pozostałe jako achondryty. Obecnie powszechniejsza staje się klasyfikacja chemiczna. Wg niej chondryty są kosmicznymi skałami osadowymi, zaś achondryty kosmicznymi skałami magmowymi (*).
Achondryty dzielimy na następujące grupy (**):
1) Prymitywne achondryty
a) grupa Acapulcoity-Londranity
a1) podgrupa Acapulco (nazwa pochodzi od meteorytu Acapulco)
a2) podgrupa Londran (nazwa pochodzi od meteorytu Londran)
b) grupa Brachinity (nazwa pochodzi od meteorytu Brachina)
c) grupa Winonaity (nazwa pochodzi od meteorytu Winona)
d) grupa Urelitów (nazwa pochodzi od meteorytu Novy Urey)
2) Meteoryty HED (prawdopodobnie pochodzących z planetoidy 4 Westa)
a) grupa Howardytów (nazwa pochodzi od Edwarda Howarda pioniera meteorytyki)
b) grupa Eukrytów (nazwa pochodzi od greckiego słowa „eukritos” – oznaczającego łatwą do zauważenia – w tym przypadku – krzemionkę)
c) grupa Diogenitów (nazwa pochodzi od greckiego uczonego Diogenesa – który jako jeden z pierwszych zasugerował kosmiczne pochodzenie meteorytów)
3) Meteoryty z Księżyca
4) Meteoryty z Marsa
a) grupa Shergotytów (nazwa pochodzi od meteorytu Shergotty)
b) grupa Nakhilitów (nazwa pochodzi od meteorytu Nakhla)
c) grupa Chassignitów (nazwa pochodzi od meteorytu Chassigny)
d) pozostałe meteoryty marsjańskie (np. ALH 84001)
5) Angryty (nazwa pochodzi od meteorytu Angra dos Reis)
6) Aubryty (achondryty enstatytowe – nazwa pochodzi od meteorytu Aubres)
* Informacje zaczerpnięte z : http://www.ptmet.org.pl/kat-3-kla.htm
** Dane podane na podstawie następującego źródła: http://en.wikipedia.org/wiki/Meteorite_classification
-
-
Millbilillie – eukryt. Cudowna skorupa obtopieniowa tego eukrytu ma lekko czerwonawe zabarwienie. Pomimo bardzo małej zawartości frakcji magnetycznej (magnes nie reaguje) – skorupa z czasem rdzewieje, co pomaga w znalezieniu tego typu meteorytów. Źródło zdjęcia: http://www.meteoritehunter.com/
-
-
Tatahouine-diogenit. Bardzo nietypowy meteoryt, w zasadzie nie przypominający żadnych innych. Nawet od innych diogenitów wyglądem bardzo znacząco się różni. Źródło zdjęcia: http://www.meteoritehunter.com/
-
-
Johnstown – diogenit. Zielonkawe kryształy oliwinów, na tle szarego wnętrza przypominają trochę z wyglądu „lastriko”. Źródło zdjęcia: http://www.pallasite.ca/
-
-
Bareba – eukryt. Zdjęcie doskonale prezentuje typową dla eukrytów cechę – jasny środek okazów, który bardzo mocno odznacza się od ciemnej skorupy obtopieniowej. Źródło zdjęcia: http://www.pallasite.ca/
-
-
NWA 2060 – howardyt. Howardyty są mieszaniną eukrytów i diogenitów, stąd też i z wyglądu je przypominają. Źródło zdjęcia: http://www.pallasite.ca/
-
-
Grein – brachinit. Brachinity cechuje krystaliczna budowa bogata w oliwin. Źródło zdjęcia: http://www.pallasite.ca/
-
-
NWA 1464 – urelit. Urelity są meteorytami bogatymi w oliwin i pigeonit. Zwykle mają dość dużą zawartość węgla (~3%). Znane są przede wszystkim z występowania w nich nanodiamentów. Źródło zdjęcia: http://www.pallasite.ca/
-
-
NWA 3171 – shergotyt (mars). Ten meteoryt z Marsa ma dość charakterystyczną, krystaliczną (belkową) budowę. Same Shergotyty są dość zagadkowymi meteorytami, bowiem wedle badań są bardzo „młode” – ich wiek to raptem ok 180 mln lat. Źródło zdjęcia: http://www.pallasite.ca/
-
-
NWA 3160 – księżyc. Meteoryty księżycowe, oprócz marsjańskich, należą do najbardziej poszukiwanych. Niejednorodna budowa i trudność w rozpoznaniu od ziemskich skał sprawia – że znajdywane są głównie w obszarach pustynnych i antarktycznych. Źródło zdjęcia: http://www.pallasite.ca/